Splagchnizomai
SplagchWAT?
Ja, we snappen dat dit woord een kleine uitleg nodig heeft maar voordat we dat gaan doen nemen we je eerst mee naar de eerste avond toen we over deze stichting spraken.
Zie je ons zitten daar om de keukentafel? Je ziet wat papieren liggen, een paar pennen, mobiele telefoons, kopjes koffie en wat lekkers erbij! De reden dat we je meenemen naar deze keukentafel is omdat het al aangeeft dat we het uitermate goed hebben. We kunnen ons geld uitgeven aan van alles en nog wat. We voelen ons niet altijd rijk maar als we er goed bij nadenken dan zijn we dat wel. We hebben een dak boven ons hoofd, een baan, een auto en we houden ook nog geld over om leuke dingen te doen.
Hoe anders is het aan de andere kant van de wereld. Nee, sterker nog. Hoe anders is het aan onze kant van de wereld? Want om de nood bij anderen te zien hoef je soms niet ver te zoeken. Er is niet alleen nood in Zimbabwe, Myanmar of Haiti. Noodsituaties kunnen zich zelfs voordoen bij jouw in de straat.
Ach, vaak schuilt er veel meer achter de persoon dan we kunnen zien aan de buitenkant. Nood, verdriet, pijn, schaamte. En als we het zouden weten, als we het verhaal van diegene zouden kennen, dan zouden we best in actie willen komen. Als we het maar zouden weten!
En dat willen we gaan doen met deze stichting: verhalen vertellen! Verhalen uit Bangladesh, Cambodja, Afghanistan maar ook gewoon verhalen uit Friesland, uit de Randstad of uit Brabant. We willen noodsituaties een naam en een gezicht geven.
Maar nu nog even dat moeilijke woord: Splagchnizomai. Het is een Grieks woord wat betekend: met innerlijke ontferming bewogen. Jezus gebruikt dit woord in de Bijbel wanneer Hij verteld over de barmhartige Samaritaan die met innerlijke ontferming bewogen is als hij aan de kant van de weg een man aantreft die berooft en mishandeld is. Het woord wordt vaker in de Bijbel gebruikt wanneer omschreven wordt wanneer Jezus tot in het diepst van Zijn ziel geraakt wordt door het leed van een ander.
Geraakt tot in het diepst van je ziel. Word je nog wel eens geraakt? Als je weer van een noodsituatie hoort op het nieuws? Als er weer iets schrijnends in de krant staat? Raakt het je nog? Of zijn we, zonder dat we het willen, langzaam aan het verharden. Gebeurt er teveel in de wereld? Is de nood te hoog en heb je het gevoel dat toch niet te kunnen veranderen?
We snappen dat gevoel. En dat is juist de reden dat we deze stichting zijn begonnen. Samen gaan we ons inzetten voor afgebakende, kleinschalige, kortlopende projecten met een maatschappelijk doel. Elk kwartaal een ander project zodat het te overzien blijft. Zodat een krantenkop een concreet verhaal voor je wordt. Doormiddel van foto’s, video’s, interviews ga je elk project leren kennen. En daardoor ben je niet ‘slechts’ donateur maar wordt je een vriend van de stichting. We zijn namelijk niet op zoek naar je maandelijkse bijdrage. We zijn op zoek naar jouw hart voor de ander zodat je samen met ons ambassadeur wordt van deze stichting. Af en toe met je gedachten bij diegene bent waarvoor het project die keer bedoeld is. Een keertje spreekt met je collega of buurman over een tof project dat je nu steunt of dat je het misschien eens deelt op je facebookpagina om anderen enthousiast te maken.
Nog even terug naar de koffietafel. Al pratend met elkaar kwamen we erachter dat we ons zelf er blijvend bewust van willen maken hoe goed we het eigenlijk hebben. Dat we dat niet als ‘normaal’ gaan beschouwen. En dat we ook vaak geld uitgeven aan zaken we misschien wel helemaal niet nodig hebben.
‘’En als we dat geld nu eens konden gebruiken om iets moois en goeds te kunnen doen?’’
Een stichting die voortkomt uit harten die stilgezet zijn bij alle goeds die we zelf hebben mogen ontvangen. Maar ook harten die stilgezet worden bij het leed van een ander. Harten die proberen om in contact te komen met andere harten om zo samen te kunnen en willen geven vanuit een hart wat zegt: geven om andere levens beter te maken. Geven doet leven. Geven is leven!